معنی پس افتادگی در لغت نامه دهخدا

عقب افتادگی. تأخیر، نُکس. بازگشت بیماری در حال نقاهت، غش کردن یا مردن. افتادن به پشت و مردن

معنی پس افتادگی - جستجوی لغت در جدول جو

لغت نامه دهخدا

فرهنگ لغت هوشیار

عقب افتاده، واپس مانده

غش کردن، عقب افتادن، پس ماندن، به پشت افتادن

(پَ اُ دَ / دِ)

کسی را گویند که در راه از رفقا بازمانده باشد. (برهان قاطع) ، پس افت. اندوخته. پس انداز. ذخیره. پس افکند. پس اوگند

(وَ)

عقب افتادن. تأخیر:
چونکه گله بازگردد از ورود
پس فتد آن بز که پیش آهنگ بود.
مولوی.
، نکس. عود مرض در حال نقاهت، غش کردن یا مردن. افتادن به پشت و مردن

خودفروشی غرور تکبر پر مدعایی

پس افت پس انداز ذخیره، آنکه در راه از رفقا باز مانده باشد

تاخیر، عقب افتادن

((~. اُ دَ))

عقب افتادن، عقب ماندن، افتادن به پشت و مردن

معوق